Inhoudsopgave:
Whisky of Whiskey
Gerst
Het Mout
Distillatieproces
filtered?
Soorten whisky’s
Combinatie van whisky’s
Whisky uit Schotland
Whisky uit andere landen/werelddelen
Whisky in de koffie
Whisky in de Mix
Whisky in de cocktails

 

Whisky of Whiskey

Wat elke Whisky (Schotland en Canada) en Whiskey (Ierland en Amerika) gemeen hebben is dat het een sterke drank is waarbij een gegist graanbeslag wordt gedistilleerd en vervolgens gerijpt word op eiken houten vaten.

De naam whisky is afkomstig van het Gaelische woord “Uesge Beathe” wat “Levens Water” betekent.

De productie van whisky heeft (tot het distilleren) een gelijkenis met de productie van bier. Sterk vereenvoudigd kunnen we stellen dat whisky gedistilleerd bier is (zonder toevoeging van hop).

Gerst

Na de oogst gaat het gerst (barley) naar de mouterij. Daar moet het geselecteerde gerst worden gedroogd voordat het veilig kan worden opgeslagen, zonder zijn kiemkracht te verliezen.

Daarna wordt het gerst gereinigd. Magneten halen eventuele metaaldeeltjes eruit om een eventuele stofexplosie te voorkomen. Grote zeven scheiden steentjes, zand en kaf van het koren. Daarna wordt het gerst opgeslagen in grote silo’s tot wel 20.000 ton, zo kan het tot maximaal 18 maanden bewaard worden.

De gerst is klaar om te worden geweekt. De aanwezige enzymen zorgen ervoor dat het aanwezige zetmeel wordt omgezet in vergistbare suikers en het gerst gaat ontkiemen. Het ontkiemde gerst wordt uitgespreid over een grote eestvloer om het proces te stoppen. Dit eestproces (kilning) gebeurt boven een vuur van turf, kolen of met hete lucht. Het gebruikte gerst en de manier van eesten zijn mede bepalend voor de smaak van de whisky.

Het Mout

Het mout wordt vervolgens vermalen en door toevoeging van water wordt er een beslag gemaakt (mash of wort). In de mash tun wordt het beslag eerst verwarmd naar 60° Celsius en weer afgekoeld. Dan verwarmd naar 72° Cels. en vervolgens naar 88° Cels. Het beslag is klaar om te vergisten in de Washback. Gist (yeast) wordt toegevoegd en zet de aanwezige suikers om in alcohol. Dit proces duurt ongeveer 48 uur en er ontstaat een vloeistof van ongeveer 8% alcohol (wash) wat op bier lijkt. Het afvalproduct wordt, net als bij de productie van jenever, verkocht als veevoer.

Op bezoek bij The Glen Livet Distillery (eigendom van Pernod Ricard)

Distillatieproces

Nu gaat het distillatieproces beginnen. De wash gaat in de eerste distilleerketel, genaamd de Wash Still. De alcoholdamp gaat via de “zwanenhals” naar de condensator en ongewenste stoffen blijven achter in de spoeling en wordt ook verkocht als veevoer. Het product na de eerste distillatie heet “Low Wine” en heeft een alcoholpercentage van ongeveer 25 %. Dan gaat de Low Wine naar de Spirit Still, de tweede distilleerketel. Bij het distilleren is het eerste deel (voorloop, foreshot of head) en de laatste deel (naloop, fients of tail) ongeschikt voor gebruik. Deze methanol is giftig en gaat terug naar de Spirit Still.

Het bruikbare midden gedeelte (middle cut of heart) gaat weer via de zwanenhals naar de condensator en wat overblijft is een blank distillaat van ongeveer 68% tot 75%. De vorm en hoogte van de ketel, de hoek en lengte van de zwanenhals zijn bij elke distilleerderij anders om een eigen karakter te geven aan het uiteindelijke distillaat.

Hierna gaat het blanke distillaat (new make spirit) voor minimaal 3 jaar en een dag het vat in, waarna het whisky mag heten. De lagering van de meeste Schotse whisky gebeurt op gebruikte Bourbon vaten.

Het hierboven beschreven proces is bij Schotse whisky de vereiste procedure.

Wereldwijd zijn er enkele verschillen, zoals bijvoorbeeld bij Ierse Whiskey. Naast de verschillende schrijfwijze wordt hier het gerst gedroogd door middel van hete lucht en wordt het distillaat een derde keer gedistilleerd, waardoor een alcoholpercentage van ongeveer 90 % bereikt word. Hierdoor verschillen Ierse Whiskey’s wezenlijk van de Schotse.

Tijdens het rijpen van de whisky vervliegt tussen 1% en 3% alcohol per jaar. Dit wordt het deel van de engelen genoemd, ”Angles Part”. Na het rijpen wordt de whisky terug gebracht in alcohol percentage tot 43% (eigenlijk 42,5 % ABV = 85 % proof, vnl voor Amerikaanse markt) of 40% door toevoeging van zuiver bronwater, waarna het gebotteld word.

De meeste whisky’s worden voor het bottelen gekoeld zodat de vetzuren, eiwitten en esters neerslaan en vervolgens eruit worden gefilterd (chill filtration). Dit is eigenlijk meer een “cosmetische” ingreep. Zonder deze koude filtratie kan een whisky soms troebel worden wanneer deze koud word opgeslagen en onder de 46 % alcohol zit. Men wil graag een heldere whisky hebben, vandaar de koude filtratie. Echter hierbij verliest de whisky iets van zijn oorspronkelijke smaak.

filtered?

Bij sommige malt whisky’s staat vermeld dat deze “un chill filtered” of “non chill filtered” is. Dat wil zeggen dat deze niet koud gefiltreerd is. Deze whisky moet dan wel op 46% alcohol gebotteld worden en houd daarmee zijn volle smaak.

De koperen zwanenhals Wash Stills, Spirit Stills en condensator van Glenfiddich en op de achtergrond de mash tun.(alles eigendom van William Grant & Sons).

Soorten whisky’s

De volgende onderverdeling in verschillende whisky’s kunnen we maken:

• Graan Whisky – is gestookt uit, om het even welke graansoort of een combinatie van graansoorten. Bijvoorbeeld tarwe, rogge, gerst of mais.
• Malt Whisky – Uitsluitend gestookt uit gemoute gerst

Combinatie van whisky’s

Malt- en Grain whisky worden op verschillende manieren gecombineerd:

• Blended – is een mix (blend) van verschillende typen whisky. Een blended mag whisky bevatten van verschillende distilleerderijen, zodat de Master Blender een whisky kan maken met een constante smaak, die typerend is voor het merk. Meestal word de naam van de distilleerderij dan ook niet genoemd. Goedkopere merken bevatten een groot deel graan whisky, verkregen uit kolomdistillatie. De meest verkochte whisky’s zijn Johnny Walker, Ballantines, Famous Grouse, Grant’s en J & B.

• Blended Malt – ook wel “Pure Malt” genoemd. Vroeger werd de benaming “Vatted Malt” gebruikt voor deze mix van single malt whisky’s van verschillende distilleerderijen. Een voorbeeld is de Johnny Walker Green Label, welke niet meer gemaakt word. Op het ogenblik is de Monkey Shoulder een veel verkochte Blended Malt. Deze whisky is een blend van de Glenfiddich, Balvenie en Kininvie distilleerderijen van de familie Grant. De naam van deze whisky komt van de schouderblessure, die de mannen kregen van het omscheppen van de gerst op de eestvloer. Een eerbetoon aan de mannen met deze chronische blessure. Ook Wemyss produceert een aantal blended malts, zoals Peat Chimney en Spice King.

• Single Malt – is een whisky van een enkele distilleerderij, die gebruikt maakt van een beslag van een soort gemoute gerst. Het bevat whisky van verschillende vaten en verschillende leeftijden. Ook hier probeert de master blender een constante smaak te krijgen, die typerend zijn voor de distilleerderij. Bij veel single malt whisky’s wordt de speciale behandeling vermeld, zoals een lagering op een ander vat, zoals een Port vat of een Oloroso sherry vat. De Single Malt wordt vaak aangeduid met een leeftijd. De whisky mag de leeftijd dragen van de jongste whisky, die gebruikt is. Een tegenwoordige trend onder de producenten is om hun malt whisky geen leeftijd meer mee te geven (non aging). Fabrikanten verdedigen deze twijfelachtige trend graag met de volgende verklaring; “’Leeftijden beperken wat je kunt doen met whisky, die leggen de smaak heel erg vast terwijl het whisky­publiek juist jonger wordt en meer bereid is te experimenteren”. Aldus een woordvoerder van Pernod-Ricard in het Parool. Ik ben ervan overtuigd dat de komst van deze trend van de “non aging whisky’s” een andere commerciële oorzaak heeft…

• Cask Strenght – ook bekend als “Barrel Proof”. Dit is de benaming voor de whisky, die op vat-sterkte gebotteld is. Zeldzame whisky’s en whisky’s van topkwaliteit worden veelal op deze manier gebotteld en dan onverdund. Zo heeft de whisky de meeste smaak.

• Single Cask – wordt ook wel “Single Barrel” genoemd. Deze whisky’s worden gebotteld uit een specifiek vat. Meestal zijn de flessen genummerd, onder vermelding van het specifieke vat en batch nummer. Binnen een merk kan de smaak van deze whisky’s kunnen onderling van vat op vat behoorlijk van elkaar verschillen. Het ene vat kan meer of minder smaak afgeven dan het andere vat. Ook kan er een verschil liggen in de oorspronkelijke vat sterkte.

Whisky uit Schotland

Whisky wordt in meerdere landen gemaakt, maar het grootste gedeelte komt uit Schotland:

• Schotland heeft een rijke historie op het gebied van whisky en veel whisky distilleerderijen hebben dan ook een bijzonder verhaal, waar we in de webshop dieper op in zullen gaan. Enkele historische feiten, die van belang zijn, zullen we hier vermelden.

In 1823 werd in Groot Brittannië de Excise Act aangenomen. Deze wet legaliseerde het distilleren van whisky voor vergunninghouders. Vanaf dat ogenblik is het stoken van whisky uit de illegaliteit verdwenen. The Glen Livet Distillery van George Smith was de eerste, in 1824, die een vergunning kreeg. Verschillende distillatie methodes werden in de loop der jaren uitgevonden, waardoor de productie van whisky goedkoper werd. In de tweede helft van de 19-de eeuw verwoestte de Phyloxera Vastatrix (druifluis) een groot deel van de druiven oogst in Europa, waardoor onder andere de Cognac streek niet meer aan de vraag kon voldoen. Het gevolg was dat de vraag naar whisky enorm toenam in de wereld.

Door een nieuwe wetgeving in 1915, die voorschreef dat de rijpingstijd van whisky veranderde van 2 jaar naar 3 jaar, ging een groot aantal distilleerderijen failliet. Opeenvolgend waren een aantal historische gebeurtenissen in de wereld er de oorzaak van dat het niet geweldig ging in de whisky industrie. Zo was er de Amerikaanse Drooglegging van 1920 tot 1933, de Beurskrach van 1929 met  daar op volgende economische recessie en natuurlijk WO I en WO II. Vanaf de zestiger jaren van de vorige eeuw ging het langzamerhand weer beter, met een dipje in de jaren ’80, gaat het inmiddels zeer goed in de whisky industrie, waar de vraag groter is dan het aanbod in de categorie betere malt whisky’s. Wat voor de consument een vervelend bijeffect heeft, voor wat betreft de prijs.

Volgens “The Scotch Whisky Regulation of 2009” is het na 23 november 2012 verboden om een Single Malt Whisky in een vat te exporteren. Vanaf deze datum mag een Single Malt whisky alleen nog maar gebotteld worden in Schotland en voorzien van een etiket mag deze pas Schotland verlaten.

Veel over de verschillende whisky’s kunnen we leren van enkele whisky kenners/schrijvers, zoals bijvoorbeeld Michael Jackson en Jim Murray.  Zo brengt Jim Murray sinds 2005, jaarlijks, zijn Whisky Bible uit. Waarin hij ongeveer 4500 whisky proeft, evalueert en een score geeft tussen de 0 en 100.

Opmerkelijk is dat slechts 7 % van de totale productie van whisky in de wereld word gebotteld als malt whisky.

Er zijn in Schotland iets meer dan 100 actieve distilleerderijen. Er liggen diverse aanvragen voor nieuwe distilleerderijen en voor sommige is de bouwvergunning reeds verleend.

De volgende verdeling naar regio gemaakt:

• Speyside – concentreert zich rondom de vruchtbare valeien aan de rivier de Spey. Met 55 distilleerderijen wordt dit gebied wel de “graankamer van Schotland” genoemd. Bijvoorbeeld: Glenfiddich, Glen Livit, GlenDronach, BenRiach en vele andere. Over het algemeen zijn deze whisky’s: fleurig, zoetig en mild.

• Highlands – vormen het bergachtige, ruige middengedeelte van Schotland. Dit is een van de meest uitgestrekte en mooiste gebieden van Europa. Hier treffen we, de met heide begroeide, heuvels aan en de bekende groene Schotse valleien. Met o.a Old Pulteney, Glen Morangie en Dalwhinnie. Algemene karakteristieken zijn: licht rokerig, peperig en zoetig.

• Lowlands      – “de Garden of Schotland” is een vrij vlak, graangebied met relatief weinig turf. Hier komen toegankelijke whisky’s vandaan, die vaak licht van kleur en body zijn. Met o.a Bladnoch en Glenkinchie.  Whisky’s uit dit gebied typeren zich als: droog, zacht en licht.

• Islay – is het grootste whisky-eiland (40 km lang en 24 km breed) en de kleinste whisky regio met inmiddels 9 actieve distilleerderijen. Met Lagavulin, Ardbeg, Laphroiag, Bruichladdich, Bunnahabhain, Caol Ila en Bowmore. In 2005 was de distilleerderij Kilchoman de eerste nieuwe distilleerderij op Islay sinds 124 jaar. In 2015 kwam Gartbreck daarbij. De distilleerderij van Port Ellen is in 1983 gesloten, maar is nog wel actief als mouterij en levert de geturfde mout. Alleen Bowmore, Laphroiag en Kilchoman hebben hun eigen mouterij. Elke “Islay” heeft een eigen stijl met een maritiem karakter en een sterke jodium en turfsmaak. Algemene karakteristieken: rokerig, krachtig en jodiumachtig.

• Campbeltown – is een stadje op het schiereiland Mull of Kintyre . In 1977 bezongen door Sir Paul McCartny, als eerbetoon aan dit schiereiland. Hier geeft de zeelucht de whisky een zilte smaak geeft. Ooit het centrum van de Schotse whisky-industrie met meer dan 20 distilleerderijen, maar tegenwoordig worden er nog maar een paar malts geproduceerd, zoals Springbank en Hazelburn. Met als karaktereigenschappen: ziltig, turfachtig en zacht.

• Islands – zijn de Schotse eilanden Arran, Jura, Mull, Skye en de Orkney eilanden. Het zijn prachtige, ruige en rotsachtige wildernissen, waar nauwelijks bomen groeien. Daarom wordt alle mout hier met turf gedroogd. Het resultaat is een opvallende turfsmaak en de zilte zeelucht zorgt voor een licht zoute smaak. Voorbeelden zijn: Arran, Isle of Jura, Talisker, Highland Park en Scapa. Over het algemeen: Ziltig, zoetig en turfachtig.

In Schotland is het gebruikelijk dat distilleerderijen hun vaten met whisky ook wel verkopen aan zelfstandige blenders en independent bottlers (onafhankelijke bottelaars) om op deze manier extra inkomsten te krijgen. Er zijn ook distilleerderijen, die zelf geen whisky bottelen, maar uitsluitend leveren aan onafhankelijke bottelaars. Soms wijkt een vat in smaak af, die juist karakteristiek is voor een bepaalde distilleerderij, waardoor deze ook verkocht word aan de onafhankelijke bottelaar. De onafhankelijk bottelaar kan er voor kiezen om de naam van de oorspronkelijke distilleerderij op het etiket te vermelden, maar is dit niet verplicht. Ze mogen in geen enkel geval het logo, uitstraling of afbeeldingen van de oorspronkelijke distilleerderij gebruiken. Een onafhankelijk gebottelde whisky is op zich zelf geen garantie voor een betere kwaliteit, want ook bestaan er eenvoudige “prijsvechters” in deze categorie. De meeste onafhankelijke bottelaars kiezen er voor om hun whisky naar een zo hoog mogelijke kwaliteit te tillen. Ze hebben de mogelijkheid om hun whisky beter op te voeden en meer een “niche-style” product te leveren en geen concessie te doen in smaak. Meestal non chill filtered en niet bijgekleurd met karamel, omdat dit de smaak nadelig kan beïnvloeden en daarom minimaal op 46 % Vol. gebotteld. Veel zijn er ook Cask Strenght.

Voor de echte liefhebbers zit er een nadeel aan de whisky van een onafhankelijke bottelaar: De whisky is altijd beperkt leverbaar en vaak staat er dan ook het aantal gebottelde flessen vermeld.

-David Stirk is een van de onafhankelijke bottelaars en voorziet het rug-etiket van de volgende tekst: “Always to be enjoyed, never to be repeated”.

-Berry Bros & Rudd, sinds 1698 is dit familiebedrijf gevestigd tegenover St James’s Palace in Londen. Levert al meer dan 100 jaar dranken en wijnen aan het Britse koningshuis en de jetset van Londen.

-Douglais Laing & Co is sinds 1948 gevestigd in Glasgow, waar inmiddels de derde generatie de mooiste whisky’s produceert. Zoals de Provenance serie, Old Malt Cask, e.a.

Allemaal zeer de moeite waard om eens te proberen!!

Whisky uit andere landen/werelddelen

• Ierland, Ierse Whiskey’s zijn drie keer gedistilleerd, m.u.v. Cooley’s, die twee keer distilleert. De Ierse mout is unpeated, m.u.v. Connemara Peated Malt. Volgens Ierse wetgeving moet een Ierse whiskey in Ierland geproduceerd zijn en minimaal 3 jaar gerijpt zijn in eiken vaten. In praktijk zijn de meeste veel ouder dan 3 jaar. De gebruikte grondstoffen zijn: tarwe, haver en rogge. De bekendste Ierse whiskey’s zijn: Jameson, Paddy, Tullamore Dew en Bush Mills.

• Amerika, geschreven als whiskey. Het wordt gedistilleerd uit een vergist beslag van granen. “Het moet de smaak, aroma hebben en andere kenmerken die gewoonlijk worden toegeschreven aan whiskey”.  De belangrijkste whiskey’s zoals beschreven in de federale regelgeving van Amerika zijn:
  • Bourbon Whiskey – gemaakt van beslag, dat minstens voor 51 % uit maïs bestaat.
  • Corn Whiskey – gemaakt van beslag, dat minstens voor 80 % uit maïs bestaat.
  • Malt Whiskey – gemaakt van beslag, dat minstens voor 51 % uit gemoute gerst bestaat.
  • Rye Whiskey – gemaakt van beslag, dat minstens voor 51 % uit rogge bestaat.
  • Rye Malt Whiskey – gemaakt van beslag, dat minstens voor 51 % uit gemoute rogge bestaat.
  • Wheat Whiskey – gemaakt van beslag, dat minstens voor 51 % uit tarwe bestaat.

Deze types van Amerikaanse whiskey’s  mogen na het distilleren niet meer dan 80 % vol. alcohol bevatten.

Eenmaal opgeslagen in een vat, mag dat niet meer zijn dan 125 proof ( 62,5% Vol). Water mag alleen worden toegevoegd aan het eindproduct. De toevoeging van smaak- en kleurstoffen zijn verboden.

De whiskey’s moeten twee jaar rijpen op alleen nieuw gebrande eiken vaten (charred-oak).

Corn Whiskey hoeft als enige niet gelagerd te worden en is wordt dus meestal un aged verkocht, als legale “moonshine”. Hier is geen Nederlandse vertaling voor, maar is de benaming voor illegale distillaten ten tijde van de drooglegging, die “het daglicht niet mochten zien”.

Na een lagering van 2 jaar mag de naam “straight” worden toegevoegd. Bijvoorbeeld “Kentucky Straight Bourbon Whiskey”. Wanneer een whiskey voldoet aan alle eisen, maar niet de minimale hoeveelheid van 51% van een bepaalde graansoort haalt heet het Straight Whiskey.

Er bestaat ook nog “Tennessy Whiskey”, zoals bijvoorbeeld Jack Daniels, geproduceerd volgens het “Lincoln County Process”. Bij deze whiskey volgt nog een houtskool filtratie, maar is verder identiek aan de bourbon.

• Canada, volgens de Canadese wetgeving moet Canadese whisky gedistilleerd worden uit een gefermenteerd beslag van granen en geproduceerd en minimaal 3 jaar worden gelagerd in Canada. Aan het distillaat mag karamel worden toegevoegd. Om geëxporteerd te mogen worden onder de naam van “Canadian Whisky” mag de whisky niet meer dan 9,09 % geïmporteerde gedistilleerde alcohol bevatten. Bekende merken zijn o.a. Crown Royal, Seagram’s, Canadian Club en Black Velvet.

Canadese whisky’s zijn in Amerika erg populair, omdat ten tijde van de Amerikaanse Drooglegging (Prohibition) veel whisky naar Amerika werd gesmokkeld langs de enorme grens tussen de twee landen. De Amerikaanse Drooglegging duurde van 1920 tot 1933.

• Japan, vanaf 1870 is er sprake van productie van whisky in Japan. De Japanse farmaceutisch importeur Shinjiro Torii begon eerst met de import van westerse likeuren en liet in 1924 de eerste commerciële distilleerderij in Yamazaki, een buitenwijk van Kyoto, bouwen. Dit gebied stond bekend om het schone water. Samen met Masataka Taketsuru, die in Schotland de kunst van het distilleren had geleerd, begonnen zij met de productie van whisky. Deze was voornamelijk voor de Japanse markt. Het nieuwe bedrijf heette Kotobukiya en werd later Suntory. De bekendste whisky was een blended whisky: de Suntory Kakubin, wat “vierkante fles” betekent.

In 1934 begon Masataka Taketsuru een eigen bedrijf onder de naam Dainipponkaju dat later Nikka ging heten. Hij liet de Yoishi Distilleerderij bouwen. Beide distilleerderijen produceerden blended whisky’s, maar ook blended malts en single malts.

De stijl van de Japanse whisky’s was Schots, maar ze konden de kwaliteit van de Schotten over het algemeen niet of nauwelijks benaderen, daarom werden ze tot het jaar 2000 nauwelijks verkocht buiten Japan. Dit veranderde echter in 2001 toen de Yoichi 10 YO, Single Malt van Nikka werd verkozen tot “Best of the Best” door de “Whisky Magazine Awards”. Vanaf die tijd winnen Japanse Whisky’s veel prijzen op Internationale Festivals. Zo werd Suntory in 2010, 2012 en 2013 Distillery of the Year.

In 2012 telde Japan 9 verschillende distilleerderijen.

 

• Duitsland telde in 2008 al 23 verschillende whisky distilleerderijen.

• India, ook hier word sinds 2004 een single malt whisky geproduceerd, onder de naam Amrut. In India worden ook andere producten gemaakt en verkocht onder de naam whisky, deze distillaten zijn voornamelijk op basis van ethanol verkregen uit gefermenteerde melasse, aangevuld met een klein percentage malt whisky (ca 10%-12%). Elders in de wereld zal zoiets waarschijnlijk onder de naam rum verkocht worden. In India consumeert men bijna net zoveel whisky als in de rest van de wereld samen.

• Nederland, ook in hier in Nederland word whisky geproduceerd. Sinds 2002 distilleert de bierbrouwer Aart van der Linde in de distilleerderij Us Heit in Bolsward zijn Frysk Hinder. Een single malt whisky gelagerd op verschillende gebruikte vaten. Na deze lagering word de whisky gebotteld en de kurk voorzien van een tinnen paardenhoofd.

In maart 2007 introduceert het familiebedrijf Zuidam uit Baarle-Nassau hun eerste Millstone Dutch Single Malt Whisky 5 yo. Later gevolgd door diverse andere bottelingen en verschillende leeftijden. Millstone heeft in de afgelopen jaren ook diverse prijzen in de wacht weten te slepen.

Ook in Oostenrijk, Finland, Zweden, België, Engeland, Wales, Frankrijk, Zwitserland, Brazilië, Zuid Afrika, Australië en Nieuw Zeeland word whisky geproduceerd.

Whiskey in de Koffie:

De Irish Coffee vind u in alle restaurants op de kaart. Wanneer u dit thuis wil maken:

• 2 theelepels bruine suiker (of kandij suiker) in een glas.
• 2 cl. Ierse whiskey, verwarmen (tot 78° Cels.) dan aansteken en brandend in het glas gieten
• direct blussen met sterke koffie
• giet geslagen room (geen slagroom) over de bolle kant van een eetlepel in het glas

eventueel kan u ook het glas voorverwarmen met kokend water in plaats van de whisky te verhitten.

Whisky in de Mix:

Whisky word veelal in de mix met Cola gebruikt. Ook word Whisky vaak met Ginger Ale gemixt. Een minder vaak gebruikte mix is Whisky met Seven Up.

Whisky in de Cocktail:

Ook in cocktails word veelvuldig whisky gebruikt. Voor de whisky cocktail wordt niet alleen een eenvoudige blend gebruikt, maar ook een mooie malt kan een cocktail bijzonder maken. Enkele voorbeelden zijn:

• Red Snapper – is een frisse cocktail en bestaat uit: 30 ml (Canadese) Whisky, 30 ml Amaretto en 80 ml Cranberry sap. Even schudden en serveren met ijs in een hoog glas.
• Godfather – een cocktail van 40 ml Whisky met 40 ml Amaretto, geserveerd in een cocktail glas of tumbler met ijs.
• Italian Stallion – Een longdrinkglas gevuld met ijs. Dan eerst het sap van een halve citroen. Vervolgens 30 ml Amerikaanse Whiskey en 30 ml Amaretto en aftoppen met cola (60 ml). Even roeren en genieten.
• Rusty Nail – is een stevige cocktail van 40 ml Malt Whisky met 20 ml Drambuie. Even roeren en serveren in een stoere tumbler met ijs en schijfje citroen.
• Nineteenth Hole – Doe 45 ml Sherry, 45 ml Martini Bianco en 45 ml Bourbon in een longdrinkglas met ijs, vervolgens even roeren. Is na 18 hole’s een stevige cocktail.